FAQ

Er zijn polissen. Op basis van recente informatie zijn er polissen gelapst, en bovendien bestaat voor sommige polissen de mogelijkheid om de polissen nog de behouden.
Indien er geen premies worden betaald, vervallen de polissen.
Het oorspronkelijke pakket polissen heeft nog meer dan voldoende waarde om het niet verloren te laten gaan.
Indien je individueel betaalt, riskeer je dat je uiteindelijk moet betalen tot de verzekerde overlijdt, wat bij lang leven betekent dat je netto weinig overhoudt.
Indien je individueel betaalt, heb je niet de minste controle over de wijze waarop je gelden worden aangewend.

1.2. Welke onzekerheden zijn er?

Is Peck betrouwbaar? Uit het strafdossier weten we dat dit in elk geval niet zo is.
Zal er ooit iets worden gerecupereerd uit de strafdossiers? De kans is onbestaande dat de strafrechtelijk aansprakelijken over voldoende gelden beschikt om zelfs maar een klein deel van de schade te vergoeden.
Wanneer en aan wie worden de gelden die nog bij Waterhed zitten vrijgegeven? Het antwoord hierop weten we vermoedelijk pas na einde van het strafproces.
Is het voor alle polissen nog wel zinvol om premies te betalen?

1.3. Best mogelijk oplossing: MQIC.

Als de uitkeringen uit polissen worden gebruikt voor premiebetalingen dan daalt het risico aanzienlijk.
Iedereen die belegd heeft in QI kan aansluiten. Hierdoor wordt de fraude met niet aanwezig of extreem slechts polissen over de groep verdeeld (In het collectief is het dus niet meer van belang of je individuele polis wel in orde is, maar alleen of er een polispakket is waarin het zinvol is te participeren).
MQIC heeft een groter gewicht tegenover andere partijen (bvb Trustee) en kan zo onder meer bijkomende garanties eisen.
MQIC is in staat om een portefeuille aan polissen samen te stellen en deze te laten beheren, zodat verkoop van polissen wordt vermeden.

1.4. Besluit

Het is niet verstandig geen premies te betalen, aangezien de polissen dreigen te vervallen.
Het is niet verstandig om individueel premies te blijven betalen, omdat je onvoldoende info hebt over je specifieke polis, en bovendien als individu onvoldoende in staat bent.
Je enige redelijk alternatief is toetreden tot MQIC. Het is alleen te verantwoorden premies te betalen voor alle polissen samen, waarbij je mee deelt in de opbrengsten van alle polissen.
In toekomstige scenario’s wordt het mogelijk om een portefeuille aan polissen samen te stellen die via bemiddeling van MQIC wordt beheerd, zodat financiering via verkoop van polissen wordt vermeden.

2. Wat is de verwachte recuperatie?

In een scenario waarin er geen bijkomende fraude of bedrog opduikt, lopen de schattingen over de juiste recuperatie afhankelijk van de inschatting van de levensverwachting..

3. Wat is de inbrengwaarde in MQIC?

De inbrengwaarde is voornamelijk gelieerd aan de face value van de polis, gecorrigeerd naar de datum waarop de stortingen zijn gebeurd.

Omdat er een wezenlijk verschil is tussen BGI en CLSF, zal wat betreft de uitkering er een pooling optreden, wat impliceert dat een uitkering uit een polis (BGI of CLSF) eerst verdeeld wordt tussen de twee pools afhankelijk van het gewicht van deze pools, en nadien verdeeld wordt tussen de deelnemers aan de pool.

Groot voordeel van deze werkwijze is dat, indien de gelden die bestemd waren voor de rentebetalingen van de BGI’s nog identificeerbaar zouden zijn en zouden gerecupereerd worden, deze gelden kunnen toegewezen worden aan de pool BGI.

4. Hoe kan men overdragen aan MQIC als overdracht strijdig is met de statuten van QI?

De inbreng in MQIC brengt louter een herverdeling van de participaties teweeg tussen de participanten onderling.

Hierdoor is de inbreng in elk geval in overeenstemming met de statuten van QI, aangezien overdracht aan andere participanten perfect mogelijk is.

Bovendien kunnen personen perfect een vorderingsrecht in een collectief inbrengen, waarbij QI gewoon moet rekening houden met het bestaan van dit collectief en op grond van de regels van de overdracht van schuldvordering uitsluitend kan uitkeren aan MQIC.

5. Tot wanneer kan ik mij aansluiten bij MQIC

In principe is er geen deadline, maar wel een aantal gevolgen voor niet aansluiting voor een bepaalde datum.

Indien uw polis lapst op het moment dat u geen lid bent van MQIC, dan geniet u niet de bescherming van de andere polissen waarmee u verbonden bent. In deze extreem woelige tijden is niet aansluiten dus een ernstig risico
Tot 15 juli premies hebben betaald vanaf 27 september 2011 van een bijkomend voordeel dat deze premiebetalingen in rekening worden gebracht bij de uitkering en worden vergoed uit de opbrengst van de polissen, preferent net na de instaplening.

6. Wat zijn de fiscale gevolgen van toetreding tot MQIC

Een maatschap is fiscaal tranparant, wat impliceert dat hij vanuit fiscaal oogpunt niet bestaat.

De fiscus zal dus handelen alsof MQIC niet bestaat en dus iedereen belasten alsof hij de opbrengsten rechtstreeks van QI ontvangt.

De fiscale gevolgen van de belegging blijft dus ongewijzigd door toetreding tot MQIC.

Vooreerst is MQIC 100% fiscaal transparant dus fiscaal bestaat ze niet.

De enige mogelijke belastingheffing bestaat dus op het niveau van de deelnemer, die belast wordt tegenover zijn oorspronkelijke inbreng in QI.

7. Welke mogelijke aansprakelijkheid lopen de leden van een Maatschap

Wat betreft de gehoudenheid van de vennoten in MQIC is het principe dat de vennoten van een burgerlijke maatschap slechts gehouden zijn in verhouding tot hun inbreng. Er is dus geen hoofdelijkheid.

In hun verhouding met de overige vennoten is hun gehoudenheid ook beperkt tot hun inbreng, zodat ze zich tegen andere vennoten kunnen richten indien ze meer dan hun dele voor hun rekening hebben genomen.

Dit belet niet dat ze ten aanzien van derden tot meer kunnen gehouden zijn dan hun inbreng, behalve indien MQIC in zijn overeenkomst met de derde anders is overeengekomen.

Dit vormt dus alleen een probleem:

indien MQIC zelf zich verbonden heeft
en indien de gehoudenheid van MQIC groter is dan de totale inbreng
en met de derde geen andere aansprakelijkheidsregeling is overeengekomen.

Dit geval lijkt een louter theoretisch probleem, aangezien dit zich uitsluitend zou voordoen indien de middelen van MQIC uiteindelijk onvoldoende zouden blijken om aan haar verplichtingen te voldoen.

8. Welk risico loop ik als ik niet toetreed tot MQIC?

De opbrengst van een individuele levensverzekeringspolis kan eenvoudig worden voorgesteld als het netto resultaat van de uiteindelijke uitkering, verminderd met het aantal premies dat men daartoe nog moet betalen.

Een persoon die niet in MQIC stapt, riskeert dus 1 kans op 4 dat hij bvb 11 jaar of langer premies moet betalen, waardoor zijn opbrengst dus gevoelig lager zal liggen dan de opbrengst indien de verzekerde enkele jaren vroeger overlijdt.

Het is dus hoe dan ook in het belang van iedereen om toe te treden tot MQIC, aangezien blijvende betalingen in individuele polissen veel te onzeker zijn.

Ook indien de uitkering op het valk van de trusts zou worden gecollectiviseerd, biedt MQIC de mogelijkheid om op een flexibele manier te reageren op de omstandigheden en de polissen van de deelnemers te beheren als portefeuille.

9. Wat gebeurt er met de niet betalers?

De sanctie voor niet betalers is niet zo eenvoudig te beantwoorden.

De sanctie is normaal verval van de polis.

Als natuurlijk sommige “free rider” willen spelen, en erop rekenen dat anderen voor hen de kastanjes uit het vuur zullen halen, rekenen zij erop dat ze daarmee winst kunnen halen.

Binnen MQIC is er een sanctie voorzien, afhankelijk van de vraag of we het geheel kunnen financieren (hier moet je wel rekening mee houden dat dit alleen maar geldt voor de personen die ingestapt zijn in MQIC, en dus al 5% hebben betaald, dus het gaan dan alleen om een eventuele bijkomende premie indien deze noodzakelijk is).

Voor de mensen die buiten MQIC blijven, is MQIC natuurlijk niet bevoegd om op te treden.

En dit negatief aspect weegt zwaarder dan te collectiviseren, want hoe dan ook moet de persoon die niet betaalt wachten op zijn centen tot de begunstigde van zijn polis overlijdt, misschien pas binnen 15 jaar.

Het is dus niet rationeel niet deel te nemen aan de collectivisering van MQIC, zelfs al betaald men geen premies, omdat de kans groot is dat men alles kwijt is.

10. Instaplening

10.1. Zal de 5% instaplening volstaan?

De inschattingen van de benodigde financiering is statistiek.

Omdat in het collectief de premies zo mogelijk worden betaald met de uitkeringen uit de polissen, is de benodigde financiering gebaseerd op een inschatting van het aantal overlijdens per jaar.

Indien dit aantal overlijdens natuurlijk slechter uitvalt dan statistisch te voorzien, zal het nodig zijn.

Wat bij collectivisering echter zeker is, is dat het risico in elk geval zeer aanzienlijk is verminderd, waardoor extra bijdragen in de toekomst steeds onwaarschijnlijker worden.

10.2. Hoe is het mogelijk interest te betalen op de instaplening?

Men moet goed beseffen dat voor een deelnemer de interest in feite een wijze is om de middelen van MQIC te herverdelen.

Daardoor de instaplening gebeurt op een iets andere manier dat de uiteindelijke verdeling van de middelen van MQIC, is de structurering van de instap als een lening tegen interest een manier om de mensen te belonen die verhoudingsgewijze een te grote inbreng moeten doen. Bovendien maakt de structurering als lening het mogelijk dat derden de gelden voorschieten, wat vooral van belang is voor participanten die moeilijk de benodigde gelden kunnen vrijmaken.

10.3. Welke garanties zijn er voor terugbetaling van de instaplening?

De instaplening wordt als eerste terugbetaald uit de opbrengsten van de polissen.

MQIC kan alleen maar garanderen dat ze pas gelden voor premies zal betalen als ze voldoende zekerheid heeft dat de gelden ook effectief en nuttig in de polissen worden gebruikt.

Op basis van alle beschikbare gegevens zit er nog meer dan voldoende waarde in de polissen om deze in stand te houden.

De polissen dienen dus als waarborg voor de terugbetaling van de instaplening, aangezien de instaplening als eerste wordt terugbetaald uit de opbrengsten.

Dus, voor de instaplening bestaan er in globo 2 waarborgen:

Dat de gelden alleen aan de verzekeraars worden overgemaakt indien er voldoende zekerheid is dat gelden in de polissen terechtkomen en dus niet worden gebruikt voor andere doeleinden (dit onderzoek kan een individu niet voeren).
Dat de polissen voldoende waarde vertegenwoordigen om betalingen te doen en de opbrengsten toebehoren aan de participanten.

Niemand kan voor één polis waarborgen dat het zinvol is premies te betalen, immers, de verzekerde kan 110 jaar worden waardoor het achteraf niet verstandig was premies te betalen.

11. Hoeveel participanten zullen er toetreden?

Hoeveel participanten uiteindelijk zullen toetreden is niet met zekerheid te voorspellen.

Collectivisering is echter het enige rationele alternatief.

Op basis van de respons is te verwachten dat de meerderheid van de participanten zal toetreden.

Op dit moment zijn er reeds 700 participanten toegetreden tot het collectief (70%). Wel vertegenwoordigt deze meerderheid van participanten slechts 50% van de face value

12. Welke polissen kunnen deelnemen aan MQIC?

Alle fondsen die zijn aangegaan bij QI, dus BGI, CLSF, maar ook LIP kunnen mee in het collectief.

13. Kan je meer basisinformatie geven over de polissen?

13.1. Wat zijn de gegevens ivm de polissen?

Het aantal polissen bedraagt 59 of 57 aangezien er op twee polissen vermoedelijk niemand van QI heeft ingeschreven.

De gemiddelde levensverwachting van alle polissen = 7,30 jaar op grond van de Amerikaanse sterftetafels voor blanke Amerikanen (bron: http://www.ssa.gov/oact/STATS/table4c6.html).

De verzekeraars betreffen normale, solvabele Amerikaanse en Internationale verzekeraars Lincoln National, Hancock, Axa, Allianz, ING, Transamerikan Life, Pacific Life, Metlife, Aviva Life, Phoenix Life, Massmutual Life.

14. Zijn er nog andere wegen waar geld vandaan kan komen?

Ja, maar dit is hoogst onzeker of er wel geld zal worden gerecupereerd, en wanneer het vrijkomt.

Te denken valt aan de gelden die geblokkeerd zitten bij Watershed, de strafzaak tegen PCI en tegen de verantwoordelijken van QI.

15. Welke gelden zijn er verdwenen?

Het is echter een totaal foutieve gedachte om deze som af te zetten tegen de uiteindelijke face value om te besluiten dat er gelden verdwenen zijn.

Een voorbeeld om dit te verduidelijken:

Stel een polis van 5.000.000 $ in een CLSF met jaarlijkse premiebetaling van 400.000 $. De klanten betalen 60%, ofwel 3.000.000 $.

Van dit bedrag wordt een deel, bvb 10%, gebruikt voor betaling van PCI die na 4 jaar beloofd 5.000.000 $ uit te keren. Deze premie aan PCI is gebaseerd op een geschatte levensverwachting. Indien bvb de levensverwachting 4 jaar is, gaat PCI ervan uit dat er 50% kans is dat de betrokkene al overleden is na 4 jaar, zodat er 50% kans is op een winst van 500.000 $. Er is echter ook 50% kans dat PCI de polis moet overnemen voor een bedrag van 5.000.000. De hoogte van de premie aan PCI is gebaseerd op de geschatte levensverwachting, omdat deze informatie niet alleen de kans bepaalt dat PCI niet moet uitkeren, maar ook de waarde van de polis na 4 jaar bepaalt.

PCI is weggevallen.

Stel dat dit gebeurt exact op het moment dat PCI moet uitkeren ofwel na 4 jaar. Hierdoor moet de klant dus na 4 jaar verder premies blijven betalen tot aan het effectief overlijden van de verzekerde.

Nu zijn er twee mogelijkheden:

De levensverwachting die PCI bepaald heeft was correct. Dit betekent echter niet dat de polis moet uitkeren na 4 jaar. De verzekerde die na 4 jaar nog leeft, heeft immers op dat moment nog een levensverwachting van 3 jaar. Op dat moment maken de klant dus al verlies, aangezien hij volgens het contract een uitkering moet ontvangen van 5.000.000$, maar hij zal dit bedrag gemiddeld slechts na 3 jaar ontvangen, dus na betaling van 3 x 400.000 $, ofwel slechts een bedrag van $ 3.800.000. Dit verschil is te verklaren doordat er andere polissen zijn waar de verzekerde met bvb dezelfde levensverwachting al na 2 jaar is overleden, waarbij de klanten daar een winst hebben gerealiseerd.

De levensverwachting die PCI bepaald heeft was niet correct (veel te kort). Dit betekent dat de klant na 4 jaar geen levensverwachting heeft van bvb 3 jaar, maar van bvb 7 jaar. Gemiddeld zal de klant dit nog 7 jaar leven, ofwel een bijkomende premiebetaling van 2.800.000 $ ofwel slechts een overschot van 2.200.000 $.

Dit voorbeeld kan men doortrekken naar alle polissen. Indien men voor 160 MIO aan polissen koopt, met een gemiddelde levensverwachting van 4 jaar, verwacht men binnen 4 jaar een uitkering te krijgen van 320 MIO nadat eerst nog ongeveer 32 MIO aan premies wordt betaald. Indien echter de werkelijke levensverwachting 7 jaar is, krijgt men vooreerst die 320 MIO 3 jaar later, en moet men bovendien voor 24 MIO aan premies extra betalen.

Nu blijkt dat de levensverwachtingen door PCI effectief veel te laag werden ingeschat. Dit betekent dat de levensverwachting van alle polissen veel hoger is dan blijkt uit het model dat door PCI werd gehanteerd. Hierdoor is te verklaren dat er uiteindelijk veel minder zal worden uitgekeerd aan de participanten dan eerst vooropgesteld.

Dit wordt dan mogelijk nog verhoogd door gelden die werden ontdragen, maar dit bedrag van ontdraging is niet te berekenen uit de som van de initiële inleg. Het grootste fraudeaspect is hoe dan ook PCI, waar de levensverwachtingen veel te laag werden ingeschat. Dit toont aan dat PCI nooit de intentie had om uitkeringen te verrichten.

Hieronder een samenvattend overzicht van de geldstromen vanaf de bankrekeningen van Peck:

Ontvangen door Peck van participanten vóór 27/09/11 $223.500.000
Aankoop polissen via Parcside -$50.000.000
Premiebetalingen aan verzekeraars -$30.000.000
Intrestbetalingen BGI -$13.500.000
Premies + diverse uitgaven PCI -$29.000.000
Uitkeringen aan participanten met belegde gelden (Ponzi) -$16.500.000
Operationele kosten -$34.500.000
Betalingen voor rekening Vievestments -$2.500.000
Directe overdracht aan Blom, Laan en Moens -$38.000.000
Transfers naar bankrekeningen van Peck -$9.500.000

16. Wat gebeurt er met de niet-verkochte delen?

Dit is nog niet definitief uitgemaakt.

Het is echter redelijk om aan te nemen dat deze niet-verkochte delen van de polissen in feite slechts bestaan omdat er premies worden betaald, zodat deze delen zouden moeten toekomen aan deze participanten die effectief deze niet betaalde delen in stand houden.

17. Waarom premies betalen ipv de polissen te verkopen?

In wezen zijn er 4 grote opties, met daartussen enige variaties bvb door premiebetaling te combineren met verkoop van polissen.

Optie 1: verval

De optie van geen premiebetaling geeft een te verwachten opbrengt van nul, gelet op het verval van de polissen.

Optie 2: 1 polis

De optie premiebetaling in 1 polis, geeft weliswaar een de overgrote meerderheid van de polissen een positief resultaat, maar de kansverdeling is zeer onzeker.

De gemiddelde rendement van de premiebetalingen is 30% indien de betrokkene inderdaad 5 jaar leeft.
Indien de betrokkene echter 7 jaar leeft, is het rendement al teruggevallen naar 7%.
Indien de betrokkene 8 jaar leeft, is het rendement al teruggevallen naar 2%.

Optie 3: collectivisering

De optie van premiebetaling in een collectief geeft een heel andere verdeling.

Optie 4: verkoop van de polissen

Stel dat we de polissen kunnen verkopen voor 10% van de face value. Dit kunnen we in het bovengenoemde model inbrengen als een bijkomende negatieve cashflow aan het begin van de periode.

Bij collectivisering wordt het rendement bij verkoop aan 10% respectievelijk:

Gemiddelde scenario: 26%
1 jaar geen overlijden: 18%
2 jaar geen overlijden: 13%
3 jaar geen overlijden: 10%

Indien de polissen worden verkocht aan 15%, dan is het rendement bij collectivisering:

Gemiddelde scenario: 18%
1 jaar geen overlijden: 13%
2 jaar geen overlijden: 10%
3 jaar geen overlijden: 7%

Indien de polissen worden verkocht aan 20%, dan is het rendement bij collectivisering:

Gemiddelde scenario: 12%
1 jaar geen overlijden: 9%
2 jaar geen overlijden: 7%
3 jaar geen overlijden: 5%

18. Wie is wie

18.1. Wie is Peck?

Toen de Vievestmentpolis LSF I verviel, bleek dat de zogenaamde tegenverzekering bij het Italiaanse Albatross waardeloos was.

Toen werd via Peck een constructie opgezet waarbij een geantidateerde polis werd opgemaakt op naam van PCI, die zogezegd tot uitkering was overgegaan, en werd via Peck aan de participanten een uitkering verricht. Deze uitkering gebeurde echter met gelden uit BGI 7, 9 en 11. De polis zelf keerde terug als BGI 8 en 10.

Toen de Vievestmentpolis LSF II verviel, werden de participanten in dit fonds eveneens door Peck uitgekeerd met gelden die afkomstig waren van andere beleggers.

Hetzelfde fraudesysteem werd opgezet rond LSF V. Ook hier werd door Peck de indruk gewekt dat er uitkering gebeurde via PCI, maar in werkelijkheid waren de gelden afkomstig van andere beleggers, en werd de polis opnieuw verkocht als BGI 16. QI heeft uitgebreide publiciteit gezocht rond deze uitkering.

Toen er een probleem was met de Rifkinpolis, heeft Peck al na enkele maanden uitkering gedaan aan de participanten in deze polis, waarbij werd voorgehouden dat de betrokkene overleden was. Dit gegeven werd door QI later in publiciteit gebruikt.

Toen bleek dat PCI hoe dan ook niet solvabel was, heeft ze zelfs, samen met Moens en Vargas, een reservefonds opgezet waarin de zogezegde premies aan PCI opzij werden gezet om de uitkeringen van PCI te financieren, aangevuld met cliëntengelden.

Bovendien werden gelden eerst vanaf de escrow accounts overgeboekt naar andere rekeningen, om over te gaan tot een cashopname gevolgd door een onmiddellijke cashstorting op een nadere rekening, om de oorsprong van de gelden ontraceerbaar te maken.

Bovendien heeft Peck van diverse kanten geprofiteerd van de binnenkomen gelden.

Vooreerst is er een transfer van 9.000.000 $ naar Pecks eigen rekeningen.

Bovendien blijkt echter dat Peck een commissie kreeg bij aankoop van polissen via Parc Side.

Peck heeft ook gehandeld alsof alle binnenkomende gelden niet toebehoren aan de beleggers, maar eigendom zijn van Watershed, en heeft miljoenen $ op eenvoudig verzoek doorgesluist naar Watershed, Moens, Laan en anderen.

Ze slaagde daar geruime tijd is, door een tactiek te hanteren van chantage “betalen of lapsen”, waarbij ze zo veel als mogelijk de participanten tegen mekaar uitspeelde.

Elke poging om een beleid te voeren met betrekking tot de premiebetaling werd afgeblokt.

Ultiem ondernam Peck nog een poging om zich van de polissen te ontdoen door deze onder te brengen bij een Ierse fondsbeheerder. Ook na de mislukking dacht ze er echter niet aan om ook maar één keer te handelen in het belang van de participanten.

18.2. Wie is AdminQI

AdminQI is de handelsnaam van een commercieel bedrijf Salescoach BV, dat werkt in opdracht van Peck, en daarbij uitsluitend de belangen van Peck voor ogen heeft.

De tactiek is drieledig.

Om deze tactiek kracht bij te zetten wordt aan de beleggers geen enkele informatie verstrekt over de premiebehoefte, de bedragen die binnenkomen,
wordt een tactiek van tweedracht gehanteerd, eerst door de betalers op te zetten tegen de niet betalers, dan door de een belangengroep op te zetten tegen de andere.

Het opvragen van premies behoort immers tot de wettelijke verplichtingen van de trustee. Dit betekent dat de trustee hiervoor betaald wordt via haar vergoeding als trustee (Peck heeft reeds rechtstreeks, buiten de andere bronnen van inkomsten, 9 miljoen $ uit de trusts ontvangen).

Indien zij meent dat zij daarvoor een extra vergoeding nodig heeft buiten haar vergoeding als trustee, kan ze de participanten daarvoor gerust de juridische basis bezorgen, en kan er misschien worden overlegd over het bedrag en de wijze waarop dit wordt aangewend.

Op dit moment is er geen enkele juridische of contractuele basis waarop ook maar enige vergoeding wordt aangerekend door AdminQI en de trustee voor de diensten van AdminQI.

18.3. Wie is SPQI

SPQI is een belangenorganisatie die statutair de belangen van de participanten verdedigt.

SPQI verdedigt daarbij niet alleen de belangen van de participanten die bijdragen betalen met het oog op premiebetaling, maar ook participanten die dit niet doen.

SPQI huldigt wel het standpunt dat niet-betalers minder rechten verwerven in de portefeuille.

Een belangrijke taak is ook het bijeenbrengen van fondsen om de strafprocedures op te volgen en te pogen langs die weg gelden te recupereren en de juridische factuur van de leden binnen de perken te houden.

18.4. Wie is QI-verlies

QI-verlies stelt zich als belangrijkste taak het recupereren van gelden via de aansprakelijkheidsvorderingen, niet via het betalen van premies.